Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
Stwory wodne
Potwór z Loch Ness
Potwór, według legendy, mieszkający w Loch Ness, Szkoci pieszczotliwie nazywany Nessie. Pierwsza wzmianka o tym stworzeniu znajduje się w kronikach klasztoru Aion, pochodzącego z V wieku p.n.e.
Potwór z Loch Ness został po raz pierwszy usunięty w 1933 roku
Kolejna wzmianka o "bestii wodnej" znajduje się w 1880 roku - z powodu żaglówki utoniętej w Loch Ness. Okoliczności katastrofy były bardzo nietypowe: zgodnie z opisami naocznych świadków, gdy tylko statek dotarł do środka zbiornika, nagle złamał się na pół czegoś przypominającego macki lub ogon.Plotki o istnieniu potwora zaczęły szeroko rozprzestrzeniać się po 1933 roku, kiedy gazeta "Kurierzy wieczorowi" opublikowała szczegółową historię "naocznego świadka", który zauważył nieznane stworzenie w jeziorze.
Pierwsze obrazy potwora z Loch Ness
We wrześniu 2016 r. Amatorowi fotografii Ianowi Bremnerowi udało się zrobić zdjęcie 2-metrowego stwora węża, który przecina powierzchnię Loch Ness.Zdjęcie jest dość przekonujące, ale w prasie Bremner został oskarżony o mistyfikację, a ktoś zdecydował, że na zdjęciu widać trzy frolickingowe foki.Syreny
Powszechnie uważa się, że syreny to dziewczęta żyjące na dnie rzeki lub morza, a zamiast nóg mają ogon ryby. Jednak w mitach różnych narodów syreny są strażnikami lasów, pól i zbiorników wodnych i chodzą na dwóch nogach. W zachodnich kulturach syreny nazywają się nimfami, Nayadami lub Ondynami.
Syreny chronią stawy, pola i lasy
W słowiańskim folklorze dusze utoniętych kobiet zmieniły się w syreny. Niektóre starożytne ludy słowiańskie wierzyły również, że syrena jest duchem zmarłego dziecka, którego śmierć przejęła tydzień Rusałany (poprzedzający święto Trójcy Świętej). Wierzono, że przez te 7 dni syreny kroczą po Ziemi, wynurzając się z wody po Wniebowstąpieniu Pańskim.
Według legendy dusze tonących zmieniły się w syreny
Syreny są nazywane złymi duchami, które mogą zaszkodzić osobie, na przykład, utopić go. Zwyczajem było portretowanie tych stworzeń nago i bez nakrycia głowy, przynajmniej w obdartej sukience.Syreny
Według legendy, syreny są skrzydlatymi dziewczynami z uroczymi głosami. Otrzymali skrzydła od bogów, kiedy polecili im poszukać bogini płodności, Persefony uprowadzonej przez Hadesa.
Syreny kusiły marynarzy do skalistych raf
Według innej wersji, zostali uskrzydleni, ponieważ nie mogli wypełnić misji bogów. Jako kara, Zeus grzmot zostawił im piękne dziewczęce ciało, ale zamienił ręce w skrzydła, dlatego nie mogli już pozostać w ludzkim świecie.
Zamiast broni na syreny, skrzydła
Spotkanie ludzi z syrenami opisane jest w Odysei Homera. Mityczne dziewice zafascynowały żeglarzy swoim śpiewem, a ich statki uderzyły o rafy. Kapitan Odyseusz nakazał swojej drużynie zakrycie uszu woskiem pszczelim, aby oprzeć się pół-pół-słodko-dźwięcznym pół-kobietom, a jego statek uniknął śmierci.Kraken
Kraken to skandynawski potwór, który tonie okręty. Pół-smok z ogromnymi mackami ośmiornicy zainspirował strach u islandzkich nawigatorów w XVIII wieku. W latach 1710-tych duński przyrodnik Erik Pontoppidan po raz pierwszy opisał Krakena w swoich dziennikach. Zgodnie z legendami zwierzę wielkości wyspy pływającej przyciemniało powierzchnię morza, a ogromne macki napinały statki na dno.
Kraken żył w głębinach morza
200 lat później, w 1897 r., Naukowcy odkryli w wodach Oceanu Atlantyckiego gigantyczną kałamarnicę Architeutis o długości 16,5 metra.Zasugerowano, że ten stwór został zabrany do Krakena dwa wieki wcześniej.
Olbrzymia kałamarnica Architeutis była w XVIII wieku mylona z Ośmiornicą.
Patrzenie na krakena w przestrzeniach oceanu nie jest takie proste: kiedy jego ciało wystaje ponad wodę, łatwo jest zabrać go na małą wyspę, której są tysiące w oceanie.Latające stworzenia
Phoenix
Feniks jest nieśmiertelnym ptakiem o płonących skrzydłach, zdolnym do samopalenia się i odrodzenia. Kiedy feniks odczuwa zbliżającą się śmierć, zostaje spalony, a na jego miejscu pojawia się pisklę w gnieździe. Cykl życia feniksa: około 500 lat.
Phoenix symbolizuje nieśmiertelność
Odniesienia do feniksa znajdują się w mitach starożytnej Grecji w mitologii starożytnych egipskich Heliopolis, w których feniks jest opisywany jako patron wielkich cykli czasowych.
Ilustracja starożytnej feniksa
Ten wspaniały ptak z jasnoczerwonym upierzeniem uosabia odnowę i nieśmiertelność we współczesnej kulturze. W ten sposób feniks powstający z płomienia z napisem "Zjednoczony Feniks całego świata" jest przedstawiony na medalach angielskiej królowej Elżbiety II.Pegasus
Śnieżnobiały koń ze skrzydłami orła nazywa się Pegasus.Ta bajeczna istota jest owocem miłości Meduzy Gorgona i Posejdona. Według legendy, Pegaz wyłonił się z szyi Meduzy, gdy Posejdon odciął jej głowę. Istnieje inna legenda mówiąca, że Pegaz pochodził z kropli krwi Gorgona.
Nazwa Pegaza pochodzi od Pegaza.
Na cześć tego fikcyjnego skrzydlatego konia o nazwie konstelacja Pegasus, który znajduje się na południowy-zachód w pobliżu Andromedy i składa się z 166 gwiazd.Snake Gorynych
Snake Gorynych to zła postać słowiańskich baśni i eposów. Jego charakterystyczną cechą są trzy głowice przeciwpożarowe. Ciało, pokryte lśniącymi łuskami, kończy się strzałą ogonową, a jego łapy mają ostre pazury. Strzeże bramy oddzielającej świat umarłych od świata żywych. To miejsce znajduje się na moście Kalinowskim, który znajduje się nad rzeką Porzeczkę lub rzeką ognia.
Wąż Gorynych strzeże bramy do świata zmarłych
Pierwsza wzmianka o Wężu pochodzi z XI wieku. Na harfach wykonanych przez osadników nowogrodzkich można znaleźć zdjęcia trójgłowego jaszczura, pierwotnie uważanego za króla podwodnego świata.
Pierwsza wzmianka o Wężu pochodzi z XI wieku
W niektórych legendach Goryniowie mieszkają w górach (dlatego uważa się, że jego imię pochodzi od słowa "góra").W innych zaś śpi na skale w morzu i łączy w sobie zdolność do kontrolowania dwóch elementów naraz - ognia i wody.Wyvern
Wywerna to mityczne smocze stworzenie z jedną parą nóg i skrzydeł. Nie jest w stanie wylać płomieni, ale jego kły są nasycone śmiertelną trucizną. W innych mitach trucizna była zawarta na końcu żądła, którym jaszczurka przebiła jego ofiarę. Niektóre legendy mówią, że to jad wiwerny spowodował pierwszą epidemię dżumy.
Jad Jadstery miał spowodować pierwszą epidemię dżumy.
Wiadomo, że pierwsze legendy o wyverns pojawiły się w epoce kamienia: ten stwór uosobił dzikość. Następnie jego wizerunek został wykorzystany przez przywódców wojska, by zaszczepić strach u wroga.
Wyverny są po raz pierwszy wspomniane w epoce kamiennej
Istota podobna do wywerny znajduje się na ikonach ortodoksyjnych przedstawiających walkę Świętego Michała (lub Jerzego) ze smokiem.Naziemne stworzenia
Jednorożce
Jednorożce - dostojne szlachetne stworzenia, symbolizujące czystość. Według legendy żyją w zaroślach leśnych i tylko niewinne dziewice są w stanie je złapać.
Tylko niewinne dziewice mogą łapać jednorożce.
Najwcześniejsze dowody na istnienie jednorożców sięgają V wieku przed naszą erą.Starożytny grecki historyk Ctesias był pierwszym, który opisał "indyjskie dzikie osły z jednym rogiem na ich czole, niebieskich oczach i czerwonej głowie" i ktokolwiek pije wino lub wodę z rogu tego osła, będzie wyleczony ze wszystkich chorób i już nigdy nie będzie chory.
Jednorożce żyją w zaroślach leśnych
Nikt, z wyjątkiem Ctesias, nie widział tego zwierzęcia, ale jego historia była szeroko rozpowszechniona dzięki Arystotelesowi, który opisał jednorożca w swojej "Historii zwierząt".Bigfoot / Yeti
Bigfoot, czyli Yeti, jest ogromnym humanoidalnym stworzeniem, które ma cechy podobne do małpy i żyje w opuszczonych obszarach górskich.
W Europie rozpoczęto poszukiwanie Yeti w latach 80. XIX wieku
Pierwsze wzmianki o bałwanach zostały zapisane na podstawie słów chińskich chłopów: w 1820 r. Spotkali wysokiego, kudłatego potwora z dużymi łapami. W latach 80. XIX wieku wyprawy zaczęto wyposażyć w kraje europejskie, aby poszukiwać śladów Bigfoota.
Bigfoot / Yeti Scalp
O możliwym istnieniu tej humanoidalnej bestii świadczą znalezione półmetrowe ślady ludzkich stóp. Również w klasztorze w wiosce Kumjung w Nepalu przechowywany jest przedmiot wydany na skórę głowy bałwana.Walkiria
Walkirie nazywają wojowniczki ze skandynawskiego panteonu bogów, którzy po cichu podążają za polem bitwy. Po bitwie podnoszą upadłych odważnych ludzi na skrzydlatym koniu i zabierają je do Walhalli, zamku w klasztorze bogów, gdzie odbywają się dla nich święta, chwaląc ich odwagę.
Walkirie zabierają zmarłych w Valhalli
W rzadkich przypadkach dziewice mogą decydować o wyniku bitwy, ale częściej spełniają wolę swojego ojca, Odyna, który decyduje, kto zostanie zwycięzcą w krwawej bitwie.
Walkiria - córka Odyna
Walkirie są najczęściej przedstawiane w zbrojach i hełmach z rogami, a promienne światło emanuje z ich mieczy. Historia głosi, że Bóg, Odyn, obdarował swoje córki mocą współczucia, aby towarzyszyć zmarłym w bitwie w "pałacu zabitych".Sfinks
Nazwa mitycznego stworzenia Sfinks pochodzi od starożytnego greckiego słowa "sphingo", co oznacza "udusić się". Najwcześniejsze obrazy tego stworzenia powstały 10 tysięcy lat przed naszą erą na terenie współczesnej Turcji. Jednak obraz Sfinksa z ciałem lwa i głową kobiety jest nam znany z mitów starożytnej Grecji.
Kobieta sfinks strzegła wejścia do miasta Teb
Legenda głosi, że kobieta Sfinks strzegła wejścia do miasta Teb.Każdy, kto spotkał ją na swojej drodze, musiał odgadnąć zagadkę: "Kto idzie rano na czterech nogach, po południu - na dwóch, a wieczorem - na trzech?". Niezdecydowani ludzie zmarli z pazurami, a tylko Edyp mógł podać właściwą odpowiedź: człowiek.
Edyp rozwiązał zagadkę sfinksa
Istotą tej wskazówki jest to, że gdy rodzi się człowiek, czołga się na czworakach, w dorosłości chodzi na dwóch nogach, a na starość musi oprzeć się o laskę. Potem potwór spadł ze szczytu góry w otchłań, a wejście do Teb było wolne.Redakcja uznayvse.ru oferuje poznanie najbardziej niezwykłych nie-fikcyjnych stworzeń.
Subskrybuj nasz kanał w Yandex
Share
Pin
Tweet
Send
Share
Send
